کارگردان:Peter Ramsey

نویسنده :David Lindsay-Abaire

بازیگران:Hugh Jackman, Alec Baldwin , Isla Fisher

تابستان ۲۰۱۲ برای فیلم های انیمیشن فصل خوبی به شمار نمی رود اما با اکران انیمیشن هایی مانند «فرانکن وینی/Frankenweenie» و «راف خراب کار/Wreck-It Ralph» و «خیزش نگهبانان/ Rise of the Guardians» در فصل پائیز وضع رو به بهبود گذلشته است. این فیلم که (در مقایسه با بچه هایی که مدرسه نمی روند) بیشتر بچه های بزرگتر را هدف قرار داده است، طرح اصلی خود را بر گشت و گذار در دنیای غیرعادی ای بنا کرده که شخصیت های افسانه ای مشهور و پرآوازه ی آن، به ابرقهرمان تبدیل می شوند. بنا براین با یک پاپا نوئل خالکوبی شده و شمشیر باز با لهجه ی روسی (با صدا پیشگی الک بالدوین/ Alec Baldwin)، یک خرگوش عید پاک استرالیایی که بومرنگ پرتاب می کند (با صداپیشگی هیو جکمن/ Hugh Jackman)، یک پری دندان که شبیه چیزی میان یک زن و یک مرغ مگس خوار است (با صدا پیشگی ایزلا فیشر/ Isla Fisher) و یک مرد شنی ساکت و آرام و نیک اندیش طرف هستیم. به نوعی گروهی از موجودات افسانه ای غیر عادی. هم از لحاظ داستان و هم شیوه ی پرداخت، حسی شبیه به «انتقام جویان/Avengers» در بیننده ایجاد می کند.

دریچه ی ورود بیننده به داستان، آخرین عضو گروه، جک فراست (با صدای کریس پاین/ Chris Pine) است. جک قهرمانی بی میل و رغبت است و ترجیح می دهد به تنهایی در دنیا سفر کند و کاری کند دریاچه ها یخ ببندند و روزهای برفی ایجاد شوند. خرگوش عید پاک به دلیل علاقه ی وافر او برای خراب کردن تعطیلات بهاری با باقیمانده های زمستان، از او دلخور است، اما پاپا نوئل مشکلی با مهارت او در تغییر آب و هوا ندارد و پری دندان هم از دندان های سفید و براق او خوشش می آید. کودکان سراسر دنیا توسط پیچ یا همان مرد کابوس ها/ Boogie Man (با صداپیشگی جود لاو/ Jude Law) مورد تهدید قرار گرفته اند. پیچ می خواهد رؤیاهای آنها را به کابوس تبدیل کند و باور آنها به وجود پاپانوئل، خرگوش عید پاک و پری دندان را از بین ببرد. جک با بی میلی می پذیرد تا به آنها کمک کند و در روند ماجرا قهرمان درون خود را کشف می کند.

فیلم با ریتمی سرزنده پیش می رود و ماجراهای زیادی به همراه طنز در کنار لحظات غافلگیر کننده ی احساسی سیر آن را تشکیل می دهند. دلیل پیچ برای اینکه تا این حد بدجنس باشد به یک داستان پیش زمینه جالب برمی گردد، و گرچه سفر جک تقریباً شبیه به سفر تمام ابرقهرمان های تازه کار است، پیچش های داستانی و کشمکش هایی در آن وجود دارد. با وجود اینکه «خیزش نگهبانان» از آن فیلم های مخصوص فصل کریسمس نیست و در واقع بیشتر برای ماه های مارس و آپریل (اواخر اسفند و اوایل فروردین و عید پاک) مناسب است، اهمیت پاپانوئل به عنوان رهبر نگهبانان باعث می شود فیلم کمی شبیه به فیلم های فصلی مخصوص کریسمس به نظر برسد.

جلوه های بصری فیلم بسیار قوی هستند. شخصیت ها میان باریک تر و آب زیرکاه تر از آنچه معمولاً می بینیم تصویر شده اند، مثلاً پاپانوئل به شکل یک سلحشور تصویرشده و خرگوش عید پاک به هر چیزی شبیه است جز یک خرگوش کوچک و دوست داشتنی. جنبه ی دوست داشتنی شخصیت ها بر عهده ی لشکرشاگردان پری دندان و الف های از همه جا بی خبر پاپانوئل گذاشته شده است. محیط افسانه ای داستان – قطب جنوب، سوراخ خرگوش، قلمرو پیچ – جذاب و گیرا تصویر شده اند. «خیزش نگهبانان» از تکنولوژی سه بعدی به خوبی استفاده می کند، نه اینکه بیش از حد از آن استفاده کند و خودنمایی کند، اما این استفاده آنقدر چیره دستانه و ملایم نبوده که هر از گاهی حواس بیننده را پرت نکند. آیا واقعاً برای لذت بردن از یک فیلم آن فیلم باید سه بعدی باشد؟ خیر، اما این بار می توانم بگویم ارزش اضافه بهای بلیط را دارد.

صداپیشگان همان کاری را می کنند که در چنین نقش هایی از آنها انتظار می رود: سعی می کنند ناشناس باقی بمانند. الک بالدوین و هیو جکمن صدای خاص و قابل تشخیصی دارند اما اینجا به شکلی مؤثر تغییر صدا می دهند. حقیقت اینکه پیش از دیدن تیتراژ نفهمیده بودم الک بالدوین جای پاپانوئل صحبت می کند. کریس پاین و ایزلا فیشر سعی زیادی برای پنهان کردن هویت خود نمی کنند، البته فیشر لهجه ی آمریکایی گرفته، اما در کل نیازی هم به این کار نیست. تنها کسی که صدایش در لحظه قابل تشخیص است، جود لاو است، اما شخصیت پیچ که به شخصیت هادس در انیمیشن «هرکولس/Hercules» ساخته ی دیزنی شباهت زیادی دارد، آنقدر خبیث و جذاب است که خصوصیات خاص شخصیت باعث می شود فوراً بازیگر را از یاد ببریم.

مقدار طنز در «خیزش نگهبانان» در مقایسه با بسیاری انیمیشن های دیگر پایین تر است، اما این موضوع با توجه به جنبه ی افسانه ای ماجرا قابل درک است. منظور این نیست که اصلاً طنزی وجود ندارد، اما این تم در پیش زمینه ی فیلم نگه داشته شده و معمولاً به الف های سانتا و یا ساکنین بومی قطب شمال، یعنی یتی ها مربوط است. «خیزش نگهبانان» با هدف واضحی ساخته شده و آنهم این است که داستان اصلی یک سری فیلم انیمیشن جدید باشد و اگر فروش فیلم سودآور باشد، احتمالاً تا دو سه سال آینده شاهد قسمت بعدی آن خواهیم بود. به هر حال، حتی اگر قسمت بعدی هم ساخته نشود، «خیزش نگهبانان» به تنهایی انیمیشن ماجرایی دوست داشتنی ای است، نه اینکه شاهکار باشد اما می تواند کودکان بزرگسال و بزرگسالان را به خوبی ۹۰ دقیقه سرگرم کند.