در ابتدای ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا فرمان منع ورود شهروندان چند کشور از جمله ایران به خاک امریکا را صادر کرد. این فرمان با ارسال «فروشنده» اصغر فرهادی به آکادمی اسکار همزمان شد و بسیاری از فعالان اجتماعی، سیاسی و سینمایی در واکنش به صدور این فرمان به حمایت از اصغر فرهادی و فیلمش پرداختند و در پایان اسکار بهترین فیلم خارجی زبان در حالی به فرهادی رسید که این کارگردان شناخته شده سینمای ایران به مراسم اسکار نرفت و به قول معروف آن را تحریم کرد.
اما با دور جدید تحریم های امریکا بر علیه ایران به طور تقریبی با معرفی «بدون تاریخ بدون امضا» به عنوان نماینده سینمای ایران همراه شد.
علی جلیلوند تهیه کننده «بدون تاریخ بدون امضا» با اشاره به کم لطفی های داخلی که نسبت به این فیلم به عنوان نماینده سینمای ایران به شده است، به مهر گفت: «من نمی دانم که در سنوات گذشته هزینه ای برای دیده شدنِ فیلم های معرفی شده به اسکار انجام شده است یا خیر اما با وجود هیاهوی برخی از همکاران و رسانه های وابسته‌شان، ما تا به حال ریالی بابت تبلیغات بین المللی فیلم دریافت نکرده ایم و به غیر از مساعدت هایی که بر اساس ارتباطات آقای فریدزاده انجام می‌شود، بنیاد سینمایی فارابی محلی برای کمکِ مالی به فیلم ندارد.»
جلیلوند درباره تاثیر تحریم ها بر تبلیغات «بدون تاریخ بدون امضا» در آمریکا عنوان کرد: «روابط فعلی آمریکا با ایران به گونه ای شده است که ما حتی قادر به ارسال چند پوستر هم به آمریکا نیستیم، مراودات مالی و برقراریِ ارتباطِ کاری که جایِ خود دارد.»
او در پایان گفت: «متاسفانه دنیا توسط کسانی مدیریت و اداره می‌شود که تنها موضوعی که برایشان اهمیت ندارد چگونگیِ زندگی کردن مردم در این دنیاست. دیوانگانی که از سرِ عُجب و لجاجت هر روز را سخت تر از دیروز می‌کنند و بدیهی است که ما هم از این قاعده تلاش برای بقا مستثنی نیستیم. تاریخ از این دیوانگانِ نادانِ مغرور کم ندیده، اما شانِ هنر اجلِّ از سیاست است و آنچه پایدار و ماندگار می ماند ما هستیم، امثال رییس جمهوری ایالت متحده فقط عِرضِ خود می برند و زحمت ما می دارند. درست است که فیلم هایِ ایرانی رقابتِ نابرابری را در این جهانِ بی فرهنگ انجام می‌دهند، اما سینماگرانِ این کشور به این جنگِ ناعادلانه عادت دارند.»